Sakrament święceń

Cały Kościół jest ludem kapłańskim. Przez chrzest wszyscy wierni uczestniczą w kapłaństwie Chrystusa. Uczestnictwo to jest nazywane „wspólnym kapłaństwem wiernych”. U jego podstaw i dla służenia mu istnieje inne uczestnictwo w posłaniu Chrystusa, przekazywane przez sakrament święceń, którego misją jest pełnienie służby we wspólnocie, w imieniu i w osobie Chrystusa-Głowy. (KKK 1591)

Święcenia są jednym z siedmiu Sakramentów Świętych. Wyróżniamy trzy stopnie święceń: diakonat, prezbiterat i biskupstwo.

Diakon asystuje kapłanowi w czasie Mszy św., odczytuje Ewangelię, może wygłosić kazanie, jest zwyczajnym szafarzem Komunii Świętej. Może udzielać sakramentu chrztu św. i asystować przy zawieraniu sakramentu małżeństwa, odprawiać nabożeństwa oraz błogosławić. Nie może odprawiać Mszy św., słuchać spowiedzi i udzielać namaszczenia chorych.

Kapłan sprawuje sakramenty i głosi Słowo Boże w powierzonej sobie parafii. W przypadku zagrożenia śmierci może udzielić sakramentu bierzmowania. Nie może udzielać święceń kapłańskich.

Biskup posiada pełnię święceń. Jest odpowiedzialny za głoszenie Słowa Bożego w swojej diecezji. Udziela sakramentu bierzmowania i święceń. Posiada sukcesję apostolską – nieprzerwany ciąg święceń biskupich od czasów apostolskich.